Zo vond ik er gisteren eentje terug in een doos. Eentje van 31/07 2005, bijna 11 jaar geleden.
Ik was toen 25. Mijn paatje werd er 57.
Als ik de foto nu bekijk, dan spreekt die boekdelen. De foto vertelt het verhaal van 2 onnozelaars, Twiet & Twiet die genieten van het leven, in elkaars gezelschap. 2 dikke vrienden, de één al wat dikker dan de ander (zoals mijn paatje altijd zei - op het einde van zijn leven konden we niet meer zo goed zien wie nu de dikste van de 2 was).
Twiet, zo spraken we elkaar aan. Ik weet absoluut niet meer waar dit vandaan komt en wanneer we dit voor het eerst gebruikten, maar feit is: zo spraken we elkaar doorgaans aan.
Twiet doet me altijd denken aan een vogeltje. Als kind al, wilde ik kunnen vliegen. Ik sprong dan van de tuintafel, maar bleef nooit zweven in de lucht. En toch blijf ik geloven dat we in de mogelijkheid zijn zelf te vliegen. Alleen heeft nog geen enkel mens ontdekt hoe het echt moet. Peter Pan, ja die kon het wel... 'Think happy thoughts'. Heb ik anders wel genoeg geprobeerd. Helaas pindakaas!
Naast twiet, sloten we vele conversaties af met 'Slu é regeringe'
Wie zich 'Het boerenparlement' een radioprogramma uit de jaren '90 herinnert, zal misschien nog weten dat boer Boer en boer Charel wekelijks de actualiteit bespraken in hun sketch. Een van de conversaties ging over de regering. Ze wilden naar de regering bellen om hun visie over een bepaald item te geven. Maar toen die niet opnamen, spraken ze hun antwoordapparaat vol. En ze eindigden met 'Slu é regeringe...' En zo kwam het dat ook wij dat op een bepaald moment tegen elkaar zegden. Soms aan de telefoon, soms per mail... Hilarisch... Alléja, voor ons dan toch. Niet iedereen heeft hetzelfde soort humor, natuurlijk... Maar wij, wij zaten op dezelfde golflengte...
Als eerbetoon aan mijn papaatje, wil ik binnenkort een tattoo laten zetten op mijn arm: een kolibrie met daaronder 'twiet'.
Een mooi gebaar voor een man die eigenlijk een standbeeld verdient...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten