dinsdag 21 maart 2017

Brief aan mijn dochter...

Lieve, lieve dochter...
3 maanden ons pakketje liefde...
Wat vliegt de tijd voorbij. Het lijkt gisteren dat ik je in mijn armen mocht nemen na een krachtige bevalling !
Zo klein, zo perfect. We hadden je niet mooier kunnen dromen...
We waren ontzettend nieuwsgierig naar hoe jij er zou uitzien.
Een echografie toont absoluut niet hoe je er in het echt uitziet... Gelukkig maar, want je was net een klein monstertje...
Je papa en ik waren meteen verknocht aan ons kleine hummeltje.
Klein en fijn was je wel. Je wou immers niet wachten tot je uitgerekende geboortedatum. Jij wou er graag nog bij zijn voor de eindejaarsfeesten... Al kerst- en nieuwjaarspakjes ontvangen. Slim gezien van je.
En dankjewel, want we kunnen je nog inbrengen voor de belastingen van 2016. Foei, mama... ;-)
Papa wou ook graag nog wat vakantie voor het einde van het jaar. Wat had je dat goed geregeld zeg... Nu al een flinke meid...
Je bent trouwens heel lief geweest voor mama. Ik wou toch zo graag die brunch met vriendinnen nog laten doorgaan daags voor je geboorte... We lachten er nog mee: 'de volgende keer dat we je zien, is het al misschien mét baby'... En kijk, die nacht besloot je dat het welletjes geweest was en hop, nog geen 24 uur na de befaamde uitspraak was je daar al.

Lieve meid,
De voorbije 3 maanden zijn een rollercoaster geweest. Wellicht een van de grootste in mijn leven, tot nu toe. Even ingrijpend als het verlies van mijn papa, jouw opaatje die ongetwijfeld heel fier zou geweest zijn op een kleindochter zoals jij. Je zou zijn grootste, kleine oogappel geweest zijn. Samen zouden jullie veel kattenkwaad uitgestoken hebben, zoals jij nu al deugnietig kan kijken. En hij kon er ook wat van... Samen met mij heeft hij veel deugnieterij uitgestoken...

De rollercoaster met jou is er eentje van vele emoties. Vreugde en geluk, dat in de eerste plaats.
Maar ook verwardheid, moeilijke momenten en verdriet...
Verwardheid, de eerste dagen thuis. Is dit het nu? Mijn nieuwe leven? Helemaal ingenomen door dat kleine meisje in mijn armen? Het meisje dat de komende jaren zal bepalen hoe ik mijn leven leef in plaats van omgekeerd! Dat vond ik best wel een confronterende gedachte. Verdriet om mijn papa die jou nooit zal leren kennen. Ik had nog zo graag willen zeggen: 'papaatje, je krijgt er nog een kleindochter bij.' En dan zijn fonkelende ogen. Ik denk ze erbij. Op een dag zullen we samen naar de hemel kijken en stel ik jullie voor aan elkaar.
Ik denk dat vermoeidheid me ook overmande bij al deze gedachten...

We zijn nu iets meer dan 3 maanden verder, je slaapt al zeker 4 weken door. Ik mag niet klagen. Eigenlijk ben je een droom van een kind.
Niet enkel omdat je het papa en mij vrij gemakkelijk maakt, maar ook omdat je het ZALIGSTE meisje OOIT bent...

Je bent een vrolijk kind, lieve Romy. Je houdt ervan als we je vastnemen, tegen je praten, je entertainen. Je kan daar zo ontzettend hard van genieten. Je bent een rustig kind.
Misschien heeft mijn stressloze zwangerschap daar ook wel iets mee te maken. Ik had mezelf namelijk beloofd voor de volle 100% te genieten van mijn zwangerschap en me geen zorgen te maken.
Zelfs niet toen ik op 32 weken het ziekenhuis in belandde met véél te vroege weeën. Toen moet je écht nog even blijven zitten. Ook dan maakte ik me geen zorgen.
Ik moest vooral goed zorg voor ons dragen, want papa en ik zijn de jongsten niet meer en het was nu of nooit...
Het was duidelijk nu en we hebben nog geen seconde spijt dat je bij ons bent...

Gek genoeg went het snel, een kind in huis. Een kind van jezelf... Het lijkt alsof je er altijd geweest bent, lieve schat. Zo natuurlijk is het...
Voor mij ben jij het puzzelstukje dat mijn leven weer compleet maakt.
Ik verloor een stukje van mezelf toen jouw opa stierf. Hij was mijn buddy, mijn beste vriend.
Jouw papa heeft me toen heel goed opgevangen. Daar ben ik hem ontzettend dankbaar voor. Hij wist de pijn te verzachten en me te laten zien dat het leven niet stopte.
Maar nu jij er bent kan ik eindelijk zeggen dat ik me opnieuw helemaal compleet voel. Jij vult de leegte die je opa achterliet in mijn hart en dat maakt me ongelooflijk gelukkig.

Ik geniet van elke dag met jou lieverd.
Binnen 2 weken ga ik opnieuw aan het werk en zal jij opgevangen worden in de crèche. Ik vind het zo'n rare gedachte dat andere mensen voor jou gaan zorgen. Het liefst van al, zou ik zelf voor je blijven zorgen. Maarja, we leven in België. Hier is het helaas niet mogelijk met één inkomen rond te komen. Toch niet met ons diploma.

Ik ben er 100% zeker van dat jij het naar je zin zal hebben in de crèche. Jij weet ongetwijfeld de harten van de verzorgsters te stelen. Jij zal iedereen charmeren en je zal er ongelooflijk graag gezien worden, zoals je door mama en papa graag gezien wordt en door de rest van onze familie. En door onze vrienden.
Je bent het mooiste geschenk dat we ooit gekregen hebben en zullen dan ook altijd heel veel zorg voor je dragen, lieve schat.

Ik zal huilen op 3 april. De gedachte alleen, maakt me nu al triestig.
Maar: elke avond zal het feest zijn. Wanneer we jou opnieuw in onze armen mogen nemen en bij je mogen zijn.
Daar zal ik dan dubbel zoveel van genieten. Zeker weten.

Hé kleintje, je beseft het nog niet, maar ik voel me de gelukkigste mama van de wereld, met jou... Ik ben dankbaar dat je in ons leven bent gekomen, want ik weet dat er veel vrouwen en mannen zijn die graag kinderen willen en het geluk niet hebben, zoals wij met jou...

Ik hou van je...

Je mama... x