En zij hebben de klok, wij hebben de tijd...
Hier zitten we dan. Even onthaasten in Tenerife... Niets anders dan zon, zee, strand.
Op zich helemaal niets voor mij. Toch doet het me ongelooflijk veel deugd !
Doorgaans houd ik meer van een actieve vakantie: dorpjes bezoeken, mooie wandelingen maken, cultuur opsnuiven...
Daarvoor was mijn reis naar Tanzania een voltreffer. Een goede mix tussen actief en rust.
Deze vakantie is, door de setting, vooral rust. Op het gemak opstaan, laat ontbijten, beetje luieren, veel lezen, schrijven,...
Maar ook wel wandelen langs de kustlijn.
Veel meer dan dat hebben we hier nog niet gedaan, de voorbije week...
We kijken niet op ons klok... We nemen de tijd om alles op ons gemak te doen. En dan besef je dat je veel beter kan onthaasten wanneer je niet voortdurend op je klok moet kijken.
We leven te veel volgens de klok. 7u, de wekker loopt af, hop uit je bed. Wassen, eten om dan vliegensvlug naar je werk te vertrekken. 12u30, de klok zegt dat het tijd is om te eten, terwijl ik niet steeds honger heb. We zijn zo geconditioneerd !
Dan nog even doorwerken tot 16u45 en dan vliegensvlug naar huis om te koken en wat huishoudelijke taken te doen.
's Avonds is er gelukkig nog even tijd voor ontspanning.
We zitten met zijn allen in zo'n zwaar keurslijf vast. Zo onnatuurlijk.
Daarmee wil ik niet zeggen dat we niet moeten werken. Het geld groeit immer niet aan de bomen. Het zou echter wel wat flexibeler kunnen. Daardoor zouden we ongetwijfeld productiever werken en ons gelukkiger voelen. Duw mensen minder in een vast stramien en er ontstaat magie... Zeker weten.
Ik heb tijd om na te denken over mijn leven, hoe ik het leid en wat ik eigenlijk wil. Ik wil werken, ik wil hard werken, maar ik wil af van het moeten moeten moeten...
Ik wil het allemaal op een minder gedwongen manier. Ik ben ervan overtuigd dat ik dan met meer werkvreugde en energie naar mijn werk zou kunnen gaan... Ik zou me gelukkiger voelen, dan momenteel het geval is.
Hoe ik het moet aanpakken, daar heb ik nog geen idee van, maar het zal me lukken, zeker weten...
Het gevoel dat ik hier heb, wil ik kunnen vasthouden in het leven dat ik thuis leid...
En dan hoop ik een aha-erlebnis te mogen ondergaan die me het perfecte levensritme mag geven...
Zon, zee, strand... Het geeft me de bries die ik nodig heb om anders te leren denken... Al geeft ik toe meer een bos-mens te zijn. Te magie en het mysterieuze karakter van bomen spreekt me meer aan dan de zee... Maar de vrijheid die de oneindigheid van het water biedt, is geweldig...
Onthaasten... Hoe kan ik dat méér binnenbrengen in de drukte van het stadse leven... Het stadse leven waar ik zoveel van houd... Op een dag vind ik het perfecte recept en zal ik het met veel graagte met jullie delen...
En dan nu: verder genieten van het leven hier... Want binnen een week zit mijn middagpauze er alweer op...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten