Mijn liefde voor rommelmarkten, waar komt dat eigenlijk vandaag?
Een sluitend antwoord: mijn paatje...
Zelf een grote rommelmarktbeoefenaar, gaf hij me de liefde voor oude spulletjes door...
Als klein meisje bracht hij me ooit een sprookjesspiegeltje mee vanop een van zijn tochten...
Het was liefde op het eerste gezicht, dat spiegeltje en ik. Het heeft altijd een heel mooi plekje gekregen in mijn kamer en later op mijn appartement in de Visserij...
Toen we naar Oostakker verhuisden was er weinig plaats en belandde het in mijn 'koester-doos', een doos met mijn meest kostbare materiële spulletjes.
In tegenstelling tot wat jullie misschien denken, is die doos niet zo gigantisch groot.
In Sint-Niklaas haalde ik het opnieuw uit de doos. Het staat voorlopig in de kleine slaapkamer, maar als ons huis zowat volledig verbouwd is, krijgt het een ereplekje.
Ooit kocht mijn paatje een oude weversstoel. Zo'n stoel dat vroeger in de fabrieken werd gebruikt om aan het weefgetouw te zitten. Ook deze heeft een mooi plekje gekregen in onze nieuwe woonst. Ik heb het altijd een heel intrigerende stoel gevonden, een échte eye-catcher...
Toen ik alleen in Gent woonde bezocht ik regelmatig rommelmarkten. Dat gebeurt nog steeds. Op zondag kwamen mijn ouders vaak naar Gent, ontbeten we samen op de vrijdagsmarkt (we hadden zo onze vaste stek). Nadien volgde steeds een 'toerke' over 'den ouwen markt' bij Sint-Jacobs. Papa en ik vonden dat geweldig. Mama kon niet veel anders dan meegaan. Ik denk niet dat ze het heel erg vond.
Het heeft lang geduurd eer ik op zondag nog eens langs de markt passeerde, na papa's dood... De herinneringen worden heel zorgvuldig gekoesterd, maar een wandelingetje over de markt is sindsdien nooit meer hetzelfde...
Wanneer het rommelmarktseizoen eraan komt en ik enkele marktjes doe met vriendinnen, dan is papa er altijd bij in mijn gedachten... En dan denk ik: 'dit zou mijn paatje ook geweldig gevonden hebben...'
Dan kan ik niet veel anders dan een ongelooflijke glimlach op mijn gezicht toveren...
En ook nu, nu ik dit hier allemaal neerschrijf poppen de mooie herinneringen op en herbeleef ik het gevoel dat ik altijd had toen mijn papa en ik samen over de markt struinden: een heerlijk, warm en geborgen gevoel van een sterke vader/dochterband waar niemand kon aan raken...
Wie graag met zijn of haar maatje of paatje zulke uitstapjes maakt: geniet ervan, elke keer opnieuw...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten