Minigarderobe...

' De ideale garderobe bestaat uit 37 stuks'

Zo luidt de titel van een artikel dat ik enkele dagen geleden op de website van Knack las.
Ik werd er als het ware ingezogen...

'Deze detox zal je helpen duidelijkheid scheppen in je garderobe, je persoonlijke stijl en hoeveel paar schoenen een mens nu echt kan gebruiken', vertelt de intro van het artikel.

Blogger Caroline Rector kwam aanzetten met de zogenaamde 'Capsule wardrobe', een soort van minigarderobe bestaande uit 37 veelzijdige stuks die je makkelijk met elkaar kan combineren en die je ontzettend graag draagt. Waarna ze de rest van haar kledij, die ze niet meer nodig acht, weggeeft of weggooit. 
Ze is ervan overtuigd dat je op deze manier beter te weten komt wat je stijl is zodat je in de toekomst bewuster gaat shoppen. 

Hmmm, klinkt interessant... Misschien iets voor mij...
Toegegeven: ik ben enorm gefascineerd door kledij. Wanneer ik mensen ontmoet, ga ik steeds hun kledij en hun stijl bestuderen. Ik vind het heerlijk om uren lang vanop een terrasje of een bankje mensen te spotten en hun kledij te bestuderen. 
Ik houd er bovendien wel van om met mijn vriendinnen te gaan winkelen. Niet steeds om zelf dingen te kopen. Ik kijk graag mee en keur met graagte en in alle eerlijkheid wat ze aantrekken. Vriendinnen vragen me soms ook mee omdat ik eerlijk ben en durf zeggen wanneer ik vind dat bepaalde kledij niet flaterend is.

Kledij heeft voor mij iets magisch. Je kan er jezelf mee uitdrukken zonder woorden. In 1 oogopslag kan je een heel verhaal bedenken door middel van kledij en accessoires: heerlijk... Ik vind het fijn mensen te complimenteren met mooie, flatterende kledij. Het maakt mensen mooi. Evenzeer ontvang ik met graagte complimenten over dingen die ik draag en combinaties die ik maak.
Zo kreeg ik vandaag een compliment van 2 collega's die mijn witte laklederen witte mocassains omlijnd met een zilveren, blinkend randje, geweldig vonden... Ze zouden het zelf nooit durven dragen, maar vinden dat ik ermee weg kom, dat ik dat kan dragen, dat het 'typisch' iets voor mij is. En dan voel ik me natuurlijk geflatteerd... 
Af en toe koop ik iets dat wat meer uit de band springt, dat opvalt... Dat combineer ik dan vaak met heel eenvoudige dingen.

Ik moet niet klagen... Mijn kleerkast is uitgebreid. Ik kan gemakkelijk budget vrijmaken om regelmatig nieuwe kledij te kopen. Maar sinds een tijdje vraag ik me af of dit wel zo 'nodig' is. Je kan perfect gelukkig leven met een beperkt aantal kledingstukken als je ze heel bewust selecteert. Vaak kopen we extra kledij omdat we het mooi vinden, omdat we ons even wat minder goed voelen en daardoor compensatie zoeken, omdat het een koopje was (gebeurt heel vaak tijdens de solden),... 
In deze optiek denk ik al een tijdje na over nieuwe kledij aanschaffen. 
Vroeger kon ik bovendien niets weggooien en hield ik kledij van jaren bij. Er hangen nog steeds een aantal stukken in mijn kast die gemakkelijk 15 jaar oud zijn, maar die ik gewoonweg niet kan weg doen. Bij andere kledingstukken heb ik minder moeite. Soms heb je een enorme klik met een kledingstuk. Andere keren is het na een tijdje weg, die klik.

Deze tweestrijd wil ik kunnen loslaten. Ik wil ertoe komen dat ik, telkens ik iets uit mijn kast haal, echt een blij gevoel heb. Als het ware telkens weer verliefd worden op dat kledingstuk... Niet altijd evident in de moderne wegwerpmaatschappij waarbij we gemakkelijk zaken er terug uit gooien wanneer we het niet meer willen.
Bovendien is mijn kleerkast momenteel een stijlenmix.
Ik wil 1 stijl vinden die goed bij me past en waarbij mensen de klik zien en me aangeven dat het 'typisch iets voor mij is'.
Stoere kledij, heel vrouwelijke kledij, retrokledij, Alice-in-wonderland achtige kledij,... Het hangt er allemaal in.
Sinds ik de kaap van 30 enkele jaren geleden overschreed begon kledij een andere plaats in te nemen in mijn leven.
Een prominentere... Kledij, oorbellen, schoenen,... Voor mij moet allemaal samengaan... Een kakofonie, daar houd ik niet van... Over elke outfit heb ik nagedacht.
Aan mode doe ik niet zozeer mee. Ik koop kledij, niet omdat ze in de mode zijn, maar omdat ik ze mooi vind.
De mode volgen is zowat het domste dat je kan doen. Wie dit wil, moet bijna elk jaar alles weg doen en nieuwe zaken kopen, want de mode is steeds van korte duur. Bovendien sta je niet met alle modekleuren of zijn niet alle modeverschijnselen even flatterend.

Ik ben er van overtuigd dat een kleinere, bewustere garderobe ook tot creativiteit strookt. De creativiteit om met een beperktere garderobe toch originele en toffe combinaties te maken.
Door dit te gaan toepassen, ga je ook bewuster winkelen.

Dat doe ik trouwens nu al, bewuster winkelen. Ik stel mezelf steeds een aantal vragen:

1. Vind ik het kledingstuk dat ik vast heb écht zo geweldig, zo uniek dat ik het graag wil hebben?
2. Heb ik al iets gelijkaardig in mijn kast hangen?
3. Kan ik het gemakkelijk combineren met een aantal stukken die ik al heb?
4. Wat zegt de prijs/kwaliteit?
5. Kan ik het zowel  aantrekken om te werken als in mijn vrije tijd ?

Kan ik op al deze vragen een bevredigend, eerlijk antwoord geven, kan het zijn dat ik het koop.
Door heel bewust over deze zaken na te denken tijdens het winkelen, graai ik niet zomaar iets mee omdat het er op het eerste zicht ok uit ziet. Een miskoop is snel gebeurd.
Mannen zullen dit ongetwijfeld niet begrijpen, maar veel vrouwen doen wel eens een miskoop of 2, 3,... Vooral geen commentaar op geven, beste mannen, want het is onbegrijpelijk en onuitlegbaar... 

Ok en nu over naar het experiment... Vanaf 1 september zal ook ik mij wagen aan het experiment van Caroline Rector. Waar zij 'sjakossen' niet meetelt bij de 37 stuks, doe ik dat wel.
Dus 37 stuks aan broeken, rokken, kleedjes, truien, blazertjes, bloesjes, schoenen, jassen en sjakossen.
Het duurde niet lang alvorens ik mijn favoriete stukken bij elkaar gesprokkeld had. Ik kwam in de verste verte nog niet aan 37. Ik mocht nog bijnemen.
Wanneer ik de hoeveelheid dat ik zal dragen in mijn kast zie hangen tegenover wat ik allemaal heb, dan lijkt het een miserabel hoopje. Maar: het is zo divers en zo met het hart gekozen dat ik er bijna zeker van ben dat ik de rest niet zal missen...

Vanaf heden zal ik regelmatig mijn bevindingen en tips neerpennen op mijn blog.
Wat doet het met me, kiezen uit mijn minigarderobe? Hoe weet ik alles ten alle tijde origineel te combineren ook al doe je vaak hetzelfde aan? Wat denk ik over de rest van mijn kleerkast? Gooi ik er in de loop van de tijd dingen uit? Zal ik een eenduidige eigen stijl vinden?
Allemaal vragen waar ik nu nog geen antwoord op heb.
Best spannend !!

Tot slot geef ik toch graag al 1 tip mee, een basistip die veel mensen ongetwijfeld rijk zijn: zorg er voor dat je steeds een paar zwarte basisstukken tussen je garderobe zitten hebt. Een zwarte broek en een zwart bloesje/truitje is een AB-SO-LU-TE must.
Zwart kan je namelijk heel gemakkelijk en met alles combineren. Het staat altijd geweldig, ook wanneer je je minder goed voelt.    Deze stukken ontbreken dan ook niet tussen mijn favoriete 37. Welgeteld 5 stuks siert mijn minigarderobe. Zwart werk je gemakkelijk af met een paar fleurige, opvallende juwelen of een paar trendy, speciale schoenen.  

Ik zou zo zeggen: 'geniet van mijn minireis doorheen mijn minigarderobe'...