Over hippe koffiebarrekes enzo...

Hippe koffiebarrekes... Ze rijzen als paddestoelen uit de grond!
Het lijkt misschien wat vreemd in tijden van economische crisis, maar toch... Het is een vaststaand feit.
Niet alleen in grootsteden als Gent en Antwerpen duiken ze op. Ook in Sint-Niklaas en andere kleinere steden vinden ze hun weg.
De kleine koffiebarrekes doen het goed. Ze doen het zelfs heel goed...

Wat hun geheim tot succes precies is, weet vermoedelijk niemand, maar ook op mij oefenen ze een onweerstaanbare drang tot regelmatig consumeren uit.
Er lijkt niets zo zalig dan een heerlijke latte macchiato slurpen in een fijn barreke, in goed gezelschap.

Het is me al eerder opgevallen: ik heb doorgaans weinig nodig om gelukkig te zijn. Ik kan ongelooflijk genieten van de kleine dingen in mijn leven... Een mooie wandeling in de natuur, een zomerse fietstocht of pic-nic, met de voetjes in het water wandelen langs het strand,... Het maakt me weinig uit, als ik maar in goed gezelschap mag vertoeven.
Het zijn niet de activiteiten die ik doe, die me opladen. Het zijn de mensen met wie ik in interactie ben die dat doen.

Een koffietje gaan drinken, in een tof barreke met fijne mensen, is zo een van die dingen waar ik volop kan van genieten.

Zo ga ik op een zalige zondag graag brunchen in 'Huize Colette', een klein ontbijt - taartjes - koffie - huisje in Gent. De vroegere muziekwinkel, Saltato,  werd enkele jaren geleden omgetoverd tot een gezellige plek waar je niet alleen kan afspreken met vriendinnen, maar waar je ook gerust op je uppie een boek kan lezen. De boeken die er staan, kan je achteraf, voor weinig geld, kopen. Ik ga er wel eens ontbijten met enkele vriendinnen van 'My Groovy Sisters', een leuke groep waarbij ik tot voor enkele jaren zangeres was. We blijven er doorgaans enkele uren plakken om honderduit te vertellen. Mijn favoriete ontbijt bestaat uit: een scone met clothed cream en confituur en enkele sneedjes speltbrood met huisbereide humus. Daarnaast bestel ik steeds een glaasje vers geperst fruitsap en een Wittekop (een espressokoffie met witte chocolade). Heer-lijk...
Ook de bediening is fantastisch: vlot en vriendelijk.
Na deze date ben ik ongetwijfeld opgeladen om de nieuwe werkweek goed te beginnen.

Met An en Katleen, 2 super vriendinnen die ik 11 jaar geleden leerde kennen tijdens een Scouts-cursus, spreek ik regelmatig af om een koffietje te drinken en een spelletje Rummikub te sprelen. Vroeger pendelden we voornamelijk tussen Gent en Antwerpen. Sinds ik in Sint-Niklaas woon, testen we hier ook wel eens een hip barreke uit. In getale hebben we minder keuze dan in de grootsteden, maar ze zijn wel aanwezig en daar ben ik blij om. 'Soep en zoet'  en 'Met tijd en boterhammen', moeten geenszins onderdoen voor deze in Gent of Antwerpen.  Het zijn  Sint-Niklaase toppertjes.
Een middagje met deze 2 dames is altijd fijn... We dromen vaak over ons eigen barreke of winkeltje of projecten waarin we ons creatief ei kwijt kunnen... Wie weet slagen we er ooit in iets origineels uit de grond te stampen, samen.
Ook zij maken van elke ontmoeting een gelukzalig moment vol positieve energie.

Huize Colette, Soep en zoet, Met tijd en boterhammen, Kolonel Koffie, Le bal infernal, Le jardin Bohemien,... Allemaal zo verschillend! En toch hebben ze allemaal 1 ding gemeen: Ze stralen een ongelooflijk, hippe gezelligheid uit waar ik me tot aangetrokken voel. Binnenstappen is eventjes in een andere wereld vertoeven waar je tot rust kan komen. Weg van de alledaagse gejaagdheid. Zelfs tijdens mijn middagpauze slaag ik erin om eventjes te ontstressen...
Sinds kort heb ik, samen met mijn collega Veerle, 'Le bal infernal' her-ontdekt. Vroeger was het een donkere kroeg waar 'The Lunatics' op dinsdag het beste van zichzelf gaven tijdens een impro-avond. Op geregelde tijdstippen gaven we er met de zangklas ook wel eens een optredentje.
Plots krijgt het interieur een hip, warm, licht en mooi interieur en kan je er heerlijke koffietjes gaan drinken op de middag. Je vindt er honderden boeken die je kan ruilen met een boek dat je zelf niet meer wil. De bedoeling is dat je een boodschap in jouw boek schrijft voor de volgende lezer. Een zalig ideetje vind ik dat.
Veerle en ik maken er ondertussen een wekelijkse traditie van, op vrijdag. Dat maakt de laatste uurtjes op kantoor meteen een pak gezelliger, na zo'n opkikkertje.

Wanneer ik van een eigen koffiebarreke droom dan is het er een met een mooi, vintage interieur. Eentje met veel hout, gezellige zeteltjes, mooie tafeltjes en kasten met prachtig vintage servies. Dat servies zou ik ook effectief gebruiken om koffie en thee in te serveren. Niets zo 'mottig' dan thee of koffie drinken uit 'horeca-servies'.Koffie of thee smaakt zoveel beter uit een mooi kopje. Versegemaakte cake, taart,... hoort er uiteraard ook bij. Zoals ik nu ook al doe, zou ik ook experimenteren met gezonde, lekkere versnaperingen. Zo is er voor elk wat wils.  De kopjes, borden, het bestek, de meubeltjes,... Het zou een samenraapsel zijn van alles wat ik mooi vind. Als het maar vintage is en niet saai... Een klein museum... DE grote Jazzdames zouden door mijn barreke weerklinken. Een microfoon en een piano ter beschikking voor zij die zich geroepen voelen... Mooie lampjes die de sfeer bepalen,... Een plek waar je niet weg wil. Slechts een ding komt er niet in: WI-FI... Het zou een plaats zijn om te onthaasten. Een plaats waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, weg van het 'world wide web...' Wie niet zonder kan, moet maar een andere plek opzoeken.
In mijn barreke is ook plaats voor boeken. Boeken voor volwassenen, boeken voor kinderen. En voor de allerkleinsten organiseer ik voorleesnamiddagen en duiken we de verkleedkoffer in. Zo kunnen mama's en papa's eventjes genieten van een beetje rust, terwijl ze een boek lezen of een gezelschapsspelletje spelen. Een mindful-moment voor iedereen...

Mijn droom doet me een beetje denken aan mijn vader die droomde van een oud cafeetje met een Leuvense stoof in het midden waar de geur van verse erwtensoep het cafeetje bedwelmde. Daar waar je een dikke boterham kon krijgen met vlees en mosterd. Je kon er ook een lekker biertje krijgen, maar ze zouden met mate geserveerd worden. Er was geen plaats voor dronkaards...

Bij hem bleef het slechts een droom, maar wie weet wordt mijn droom ooit werkelijkheid...
Ondertussen geniet ik verder van de vele koffiebarmomentjes met mijn vriendinnen die er ongetwijfeld nog zullen volgen...