zondag 20 september 2015

Zoektocht naar de ideale kleerkast...

Ondertussen zitten week 2 en week 3 van het minigarderobe-experiment er bijna op... 
Ik heb mijn plan ondertussen een klein beetje gewijzigd. Momenteel telt de garderobe nog 'slechts' 36 stuks.
Waarom? Wel, heel simpel. Ik vroeg me af wat ik de komende tijd met de rest van mijn kledij ging doen.
Mijn voorgangster had haar kleerkast volledig uitgemest en de rest van haar kledij weggedaan. 
Ik besloot dat niet te doen en een opdeling te maken in mijn kast. Aan de ene helft hing ik de kledij waarmee ik me de komende 2 maand in zou verhullen. Aan de andere kant hing ik de rest van mijn kledij wat overbleef na enkele grondige opruimbeurten. Je zal merken dat de opruimacties nog niet voorbij zijn.
Ondertussen bedacht ik dat ik aan het einde van het experiment wil overblijven met de essentie in mijn kast, dus bedacht ik dat ik ook iets met die kledij moest gaan doen... Tussendoor...
Om na te gaan of ik de rest van mijn kledij nog de moeite waard vind, draag ik af en toe eenmalig een stuk. Als ik er aan het einde van de dag nog steeds een positief gevoel bij heb, verhuist het kledingstuk naar de uiterste kant van mijn kleerkast. 
Vond ik het maar niets meer, dan komt het op een stapel terecht om te verkopen op de 'Krijg de kleren' een leuk evenement dat volgende week zondag, 27 september van 14u tot 17u plaatsvind in het jeugdhuis van Zwijndrecht. Het is een kledingbeurs waar vrouwen en ondertussen ook man hun miskopen en dergelijke meer kunnen verkopen aan leuke prijsjes. 
Dit evenement wordt al voor een 4de keer georganiseerd door mijn schoonzus en haar vriendinnen. Deze editie is ten voordele van BENNYFIET, een goed doel waar mijn lief en zijn familie zich inzetten om een aangepaste wagen te kopen voor hun vader die rolstoelpatient is. Meer uitleg hierover vinden jullie terug op onze facebookpagina onder Bennyfiet... 
Door deze nieuwe dimensie toe te voegen aan mijn project, leer ik echt goed omgaan met mijn kledingstijl. Ik merk dat ik er heel bewust mee bezig ben en dat het mij als persoon een stukje vormt. 
Ik heb ondertussen al enkele kledingstukken 'uitgetest'. Zo nam ik vorige week een kleedje in mijn handen dat ik slechts heel sporadisch aandoe. Een wit, zwierig kleedje met zwarte bolletjes op. Het geeft je zowel een lieve als stoere look... Ik draag het niet zo veel en bij een eerdere opruimactie belandde het in de doos om te verkopen. Na een tijdje haalde ik het er opnieuw uit en hing het terug in de kast. 
Na deze aantreksessie weet ik het zeker: het kleedje blijft... Het flateert me en ik voel me er supergoed in. Blij met dit resultaat hing ik het meteen aan de andere kant van de kleerkast.
Nadien testte ik een broek uit de Corakemperman. Iets wat ik een tweetal jaren geleden kocht. Een Indigobroek uit rekstof, onderaan versmald en bovenaan met een extra omslagdoek. Behoorlijk speciaal. Ik heb deze broek ondertussen 2 maal aangedaan, maar ik voel het niet meer. En toch zal ik deze broek niet wegdoen.
Wanneer ik misschien ooit nog het geluk vind om zwanger te worden, is deze broek de uitgelezen zwangerschapsbroek. Het heeft een brede band. Een vriendin kocht die ook toen ze zwanger was en heeft er veel geniet van gehad. Ik zal deze broek dan opzij leggen voor 'misschien ooit'... Maar om ze momenteel nog aan te doen om te gaan werken? Neen bedankt... Hierin zie ik dat mijn stijl enorm verandert.
Vroeger kocht ik heel veel kledij bij Corakemperman. Ik vond het helemaal geweldig. Niet om me laagje per laagje in Cora te hullen, maar ik had meestal wel iets aan van dat merk. 
Ik heb nog steeds enkele stukken in mijn kast hangen, maar het zijn voornamelijk de gemakkelijke basics aan zwarte truitjes met lange mouwen,... Maar ook nog een heel speciale, mooie witte trui. Deze zal ik niet snel weg doen. Het blijft een geweldig stuk en zit dan ook in mijn minigarderobe. Ik krijg hier ook steeds complimenten over... 
Ongeacht het feit dat mijn stijl veel veranderd is sinds ik 30 werd en ik dus minder bij Corakemperman ga shoppen, blijf ik er toch af en toe nog eens binnenspringen. De kwaliteit van de kledij is enorm goed... Elk truitje dat ik er kocht gaat jaren mee zonder te verkleuren of vervorming van de stof. Het is topkwaliteit en bij Corakemperman proberen ze zoveel als mogelijk 'eerlijk' te produceren. Daardoor maak ik nog steeds graag reclame voor dit merk.
Maar een Corakempermanvrouwtje ben ik dus niet meer... 
Ik merk dat ik de laatste tijd erg veel aandacht besteed aan die 3 ingemaakte deurtjes in mijn slaapkamer. 
Mijn weg zoeken in mijn kleerkast, oprommelen, zaken combineren. 
Ik merk dat ik heel vaak naar dezelfde stukken grijp omdat ik mij er goed in voel. 
Ook wanneer ik ga winkelen merk ik het verschil. Ik stap af en toe, wanneer ik wat tijd over heb, eens een winkel binnen en dan ga ik op zoek naar dingen die ik leuk vind om te passen... Dit doe ik om mezelf een beetje uit te dagen... Gisteren paste ik een trui en een kleedje. De trui zat me als gegoten en was ook heel mooi... Niet goedkoop, 50 EUR van het merk Villa. Nadien hing ik hem netjes terug, want hij was niet waauw en ik dacht: 'ik heb genoeg truien die ik veel toffer vind...' Als je die er dan nog bij koopt, draag je die toch niet aangezien je andere truien hoger plaatst. 
Nadien zag ik een supermooie lange gilet hangen met luipaardprint. Een mooi groene... Ik was meteen verkocht... En toch liet ik hem hangen want ik bedacht: 'mijn trui van Catherine Andre is veel mooier en veel specialer.' Nog zo'n trui waarbij ik altijd gecomplimenteerd word... 
En zo ga ik van tegenwoordig door het leven... Ik koop nog wweinig. Niet omdat ik het mij financieel niet kan permitteren. Integendeel. Maar omdat ik ga vergelijken met wat ik al heb en wat ik daarvan graag draag. 
Je kan altijd zeggen: 'ja, maar zoiets heb ik nog niet.' Dat is bij veel vrouwen HET grote excuus. Maar probeer es, wanneer je gaat winkelen, je kleerkast voor de geest te halen. En wanneer je iets past bedenk dan wat je hebt dat in dezelfde lijn ligt. Vind je dit nieuwe stuk nog geweldiger, dan is het misschien wel de overweging waard. Maar, kom je tot het besluit dat er iets in je kast hangt dat in dezelfde lijn ligt en veel toffer is, laat het stuk dan hangen... Je zal het dan toch veel minder dragen.
En zo kom ik tot zeer toffe, interessante inzichten, waardoor ik bewuster kledij uitkies... 

De zoektocht naar mijn ideale kledingstijl, op dit punt in mijn leven, is nog volop op gang, maar ik kan je wel vertellen dat het een boeiende en toffe zoektocht is. Eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat je er zoveel mee bezig kunt zijn...  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten